Νέα απόπειρα περαιτέρω μετάλλαξης του ΣΥΡΙΖΑ από την ντόπια ολιγαρχία καθώς το κυβερνών καράβι της Μητσοτακοδεξιάς βουλιάζει
Ήδη από τον Ιούλιο του '15, ανιχνεύσαμε την πιο σοβαρή απόπειρα της ντόπιας ολιγαρχίας, σε συνεργασία πάντα με τους δανειστές της Τρόικας, να μεταλλάξουν τον ΣΥΡΙΖΑ σε συστημικό κόμμα, κομμένο και ραμμένο στα μέτρα τους. Η μεγάλη επιτυχία των ολιγαρχών και του άξονα Βρυξελλών-Βερολίνου, ήταν η απομάκρυνση της επικίνδυνης γι'αυτούς Αριστερής πλατφόρμας από το κόμμα.
Όπως είχαμε γράψει πριν από ένα χρόνο, μετά την εικονική έξοδο από τα μνημόνια, οι ολιγάρχες άρχισαν να φοβούνται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να εκτροχιαστεί από την "κανονικότητά" τους. Δεν είναι τυχαίο ότι η "κανονικότητα" άρχισε να πλασάρεται, ως έννοια, από τους μιντιακούς παπαγάλους, όταν οι ντόπιοι ολιγάρχες και το νεοφιλελεύθερο ιερατείο είδαν τον ΣΥΡΙΖΑ να "τσινάει" και να αρχίζει να σκαλίζει διάφορα μεγάλα σκάνδαλα. Έτσι, η "κανονικότητα" ταυτίστηκε με την άνοδο της Μητσοτακικής δεξιάς στην εξουσία, που θα γλίτωνε τη χώρα από τους επικίνδυνους "σταλινομαδούρους".
Η μιντιακή χούντα των ολιγαρχών πόνταρε όλα της τα λεφτά στην Μητσοτακοδεξιά και κατάφερε με μια πρωτοφανή εκστρατεία προπαγάνδας να την φέρει στην εξουσία και μάλιστα αυτοδύναμη. Όμως με τη νίκη του Μητσοτάκη ήρθε ταυτόχρονα και η πρώτη αμηχανία, το πρώτο "μούδιασμα" για τους ολιγάρχες, καθώς δεν κατάφεραν να πετύχουν τον δεύτερο μεγάλο στόχο τους. Δηλαδή, την εξόντωση του ΣΥΡΙΖΑ μέσω μιας "στρατηγικής ήττας", όπως πολλοί εκπρόσωποί τους έλεγαν ανοιχτά και σε κοινή θέα.
Ο στόχος της στρατηγικής ήττας αποτέλεσε άλλη μια ένδειξη ότι οι ολιγάρχες δεν κατάφεραν να μεταλλάξουν πλήρως το κόμμα της Αριστεράς (μεταμορφώνοντάς το σε ένα Σοσιαλδημοκρατικό μόρφωμα τύπου Σημιτικού ΠΑΣΟΚ) και άρα να το θέσουν υπό τον πλήρη έλεγχό τους.
Και καθώς η Μητσοτακοδεξιά προέκυψε μέσα από ένα συνονθύλευμα σκληρών νεοφιλελέδων, μετριοπαθών Καραμανλικών, ακροδεξιών Σαμαρικών και νεοαφιχθέντων μιντιακών κατασκευασμάτων που μόνο σε μια μπανανία θα έβλεπαν βουλευτική έδρα, κατάφερε να πάρει τελικά την εξουσία αποκλειστικά και μόνο μέσω μιας ιδιαιτέρα επιθετικής επικοινωνιακής εκστρατείας που σχεδίασε για λογαριασμό της η μιντιακή χούντα των ολιγαρχών. Ήταν λίγο-πολύ αναμενόμενο ότι θα αποδεικνύονταν μια αποτυχημένη κυβέρνηση. Η υγειονομική κρίση απλώς επιτάχυνε αυτή την αποτυχία.
Έτσι, όπως έχουμε ήδη επισημάνει, κάποιοι ολιγάρχες βλέπουν ότι ο Κούλης είναι πλέον καμένο χαρτί και σκέφτονται ενδεχομένως να σταματήσουν να τον στηρίζουν. Πολύ περισσότερο μάλιστα, τώρα που υπάρχει ο κίνδυνος να γίνει ο "ανέμελος Μωυσής" ο Γιωργάκης της δεξιάς, καταποντίζοντας με την ανεπάρκεια και τις επικοινωνιακές του γκάφες τα ποσοστά της ΝΔ.
Επειδή λοιπόν δεν φαίνεται κάποια πολιτική εναλλακτική για τους ολιγάρχες στον ορίζοντα, (αφού το ΚΙΝΑΛ δεν φαίνεται ικανό να πλησιάσει τα ποσοστά του πάλαι ποτέ ισχυρού ΠΑΣΟΚ και όλα τα μικρά κόμματα στα δεξιά της ΝΔ δεν φαίνεται να συγκεντρώνουν σημαντικά ποσοστά), η μόνη λύση γι'αυτούς μοιάζει να είναι αυτό που είχαν αφήσει στη μέση. Δηλαδή την ολοκλήρωση της μετάλλαξης του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα σοσιαλδημοκρατικό μόρφωμα, κομμένο και ραμμένο στα μέτρα τους.
Οι διάφοροι λαγοί έπιασαν δουλειά και άρχισαν το απαραίτητο "μασάζ" στον Τσίπρα και την μετριοπαθή πτέρυγα, προκειμένου να τους ωθήσουν να ξεφορτωθούν τα εναπομείναντα "αντισυστημικά" στοιχεία στο κόμμα, που θα μπορούσαν να αποτελέσουν κίνδυνο για τα σχέδια των ολιγαρχών.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν οι "βομβαρδισμοί" που δέχεται ο Τσίπρας από το Ανοιχτό Παράθυρο, προκειμένου να ξεφορτωθεί τα ενοχλητικά για τους ολιγάρχες βαρίδια. Οι νεροκουβαλητές του κατεστημένου έφτασαν στο σημείο να υποδείξουν ποιοι πρέπει να μείνουν και ποιοι να φύγουν από τον ΣΥΡΙΖΑ, μέσα από το άρθρο με τον τίτλο-σιδηρόδρομο "Ο Μητσοτάκης φεύγει. Το ερώτημα για να ξανάρθει ο Τσίπρας είναι: με ποιους θα κυβερνήσει; Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ χρειάζεται αναβάθμιση πολιτικού προσωπικού. Ποιοι πρέπει να αποκλειστούν και ποιοι να έλθουν."
Δεν είναι τυχαίο ότι το άρθρο περίπου αναπαράχθηκε από κορυφαία, άκρως φιλοκυβερνητική, Πετσοταϊσμένη ιστοσελίδα, σιγοντάροντας τη συγκεκριμένη αντίληψη.
Από το άρθρο λοιπόν μαθαίνουμε ότι οι ολιγάρχες θέλουν να ξεφορτωθούν τους Πολάκη, Σκουρλέτη, Παππά, Δούρου, Παπαδημούλη, Βούτση και "3-4 ακόμη" (ποιοι να'ναι άραγε;). Τουλάχιστον για δύο από αυτούς και συγκεκριμένα τους Πολάκη και Παππά, το καταλαβαίνουμε απόλυτα.
Ο πρώτος δεν σταμάτησε να βγάζει τα άπλυτα της διεφθαρμένης δεξιάς στη φορά και μοιάζει πολλές φορές να κάνει μόνος του ουσιαστική αντιπολίτευση. Δεν είναι τυχαίο ότι η μιντιακή χούντα του επιτίθεται με λύσσα, με μια συνεχιζόμενη επιχείρηση δολοφονίας χαρακτήρα, που απ'ότι φαίνεται δεν είχε ιδιαίτερη επιτυχία, αφού βγήκε πρώτος σε σταυρούς στις τελευταίες εκλογές.
Ο δεύτερος μπήκε στο μάτι των ολιγαρχών όταν προσπάθησε να βάλει σε τάξη το ασύδοτο μιντιακό τοπίο, καθώς τα μεγάλα συστημοκάναλα αποτελούν την αιχμή του δόρατος της βρόμικης προπαγάνδας τους.
Οι διάφοροι, λοιπόν, νεροκουβαλητές του κατεστημένου, που δήθεν αγωνιούν για το μέλλον της κεντροαριστεράς και έχουν αποφασίσει από μόνοι τους τι θέλει και τι δεν θέλει ο κόσμος, αποσκοπούν σε ένα μόνο πράγμα: να φτιάξουν άλλο ένα συστημικό μόρφωμα που θα εξυπηρετήσει τα συμφέροντα της ολιγαρχίας. Γι'αυτό άλλωστε το μεγάλο ποσοστό του κόσμου που δεν ψηφίζει, (γιατί δεν θέλει άλλο ένα κόμμα μετριοπαθών λαπάδων - υπηρετών του κεφαλαίου που θα συνεχίσει να καταστρέφει τη ζωή του), δεν μπαίνει ποτέ στις εξισώσεις και στους υπολογισμούς τους.
Comments
Post a Comment