«Αν υπάρξουν απολύσεις γιατρών στον ΕΟΠΥ, σας παρακαλώ αυτό δεν θέλω να το χρεωθεί η τρόικα, δεν θέλω να μου παίρνει την δόξα ο Τόμσεν για τα αυτονόητα. Οι αποφάσεις είναι δικές μου» (Άδωνις Γεωργιάδης, 13/11/2013)
του Λεωνίδα Καρίγιαννη
Μέρος 2ο - Η δημόσια υγεία στην Ελλάδα
Τα μέτρα δημοσιονομικής πειθαρχίας που έχουν επιβληθεί τα τελευταία χρόνια στον τομέα υγείας, έχουν προκαλέσει δραματική μείωση της δαπάνης για την δημόσια υγεία, που αποτελεί πλέον το 5% του ΑΕΠ από περίπου 7% που ήταν προ δεκαετίας, ενώ ο αντίστοιχος μέσος όρος στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης ανέρχεται σε 7,5% (Eurostat, 2018).
Η μείωση αυτή σε απόλυτα νούμερα είναι πολύ μεγαλύτερη καθώς οι δαπάνες για την υγεία μειώθηκαν κατά 47,5 % από το 2008 έως το 2013.
Λόγω αυτής της μείωσης, η υγεία απορροφά μόλις το 8,9% του συνόλου των κρατικών δαπανών, την ίδια στιγμή που το αντίστοιχο ποσοστό στον ΟΟΣΑ ανέρχεται σε 15,3% από το 2015 και μετά. Το 2017 η Ελλάδα δαπάνησε 1.623 ευρώ κατ’ άτομο για υγειονομική περίθαλψη, ποσό πολύ χαμηλότερο από τον μέσο όρο στην ΕΕ (2.884 ευρώ).
Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι η χρηματοδότηση για την ψυχική υγεία μειώθηκε κατά 20% από το 2010 στο 2011 και επιπλέον κατά 55% το 2012, παρά το γεγονός ότι υπήρξε αύξηση της χρήσης ψυχικών υπηρεσιών κατά 120% την περίοδο 2009-2012.
Πηγή:
[1][3][4][5]
Σχετικά:
Γενική πρόβα για ιδιωτικοποίηση του τομέα της υγείας από το Μητσοτακικό καθεστώς εν μέσω πανδημίας
Comments
Post a Comment