Skip to main content

O θερμός Λατινοαμερικάνικος Αύγουστος

του Βαγγέλη Γονατά

Ο πλανήτης φλέγεται για άλλη μια φορά. Στα ανοιχτά πολεμικά μέτωπα σε Συρία, Ουκρανία-Ρωσία, Παλαιστίνη και αλλού, ήρθε να προστεθεί το αποτυχημένο αμφιλεγόμενο πραξικόπημα στην Τουρκία και οι μετέπειτα εκτεταμένες εκκαθαρίσεις Ερντογάν. Είχε ήδη προηγηθεί η Σύνοδος του ΝΑΤΟ στην Πολωνία όπου εγκρίθηκε το νέο του δόγμα, το οποίο πολύ γρήγορα επιβεβαίωσε το δείγμα γραφής που είχε ήδη δώσει.

Τα απανωτά τσουνάμι των προσφύγων στην παραπαίουσα παλαι ποτέ “Ενωμένη Ευρώπη”, ανάβουν ακροδεξιές φωτιές και στο χειμάζον κίνημα στις χώρες της κάποτε 2ης οικονομίας του κόσμου, κυριαρχεί το παραλυτικό συναίσθημα “ευτυχώς που δεν πάθαμε τίποτα”. Βεβαίως, πλην των γνωστών εξαιρέσεων, οι οποίες όμως αδυνατούν απολύτως να σηκώσουν, έστω, αναχώματα.

Και μέσα σε όλα αυτά, σκάει η μεγαλύτερη απεργία στην ιστορία του εργατικού κινήματος: 150 εκατομμύρια απεργοί στην Ινδία! Το φάντασμα του κομμουνισμού, μάλλον έφυγε πάνω από την Ευρώπη και ο έρμος ο ιστορικός του μέλλοντος, σίγουρα θα σημειώσει, ότι η μεγαλύτερη απεργία που έγινε ποτέ αγνοήθηκε από τα κυρίαρχα ΜΜΕ και οι ειδήσεις γι αυτήν γράφτηκαν σε κάποια blogs.

Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού το αφεντικό του πλανήτη έχει τους δικούς του σεβντάδες. Οι επικείμενες προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ, εντάσσονται στην διαδικασία θωράκισης του εσωτερικού μετώπου της αυτοκρατορίας – καθήκον όχι και ιδιαίτερα εύκολο – και η τακτική των πραξικοπημάτων (του 21ου αιώνα), εντάσσονται και πάλι στην ημερήσια διάταξη στην αμερικάνικη ήπειρο. Άμεσος στόχος είναι να ανακοπεί η διαδικασία ενοποίησης της ηπείρου – και σε αυτό βοηθάει πολύ η οικονομική κρίση – και ταυτόχρονα να διασφαλιστούν τα μετόπισθεν, η λεγόμενη σε συνθήκες ειρήνης “Πίσω αυλή των ΗΠΑ”.

Τα πρώτα δείγματα αύξησης της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας στην αμερικάνικη ήπειρο δόθηκαν ξεκάθαρα από τις αρχές του χρόνου. Όπως επισημάνθηκε και τότε, η αποκατάσταση των διπλωματικών σχέσεων Κούβας – ΗΠΑ, κάθε άλλο παρά αλλαγή πολιτικής-στόχων της αυτοκρατορίας σήμαινε, πολύ περισσότερο απέναντι στην ίδια την Κούβα. Αυτό διακηρύχτηκε ξεκάθαρα και από τις δύο πλευρές τότε. Η μικρή ιστορική εμπειρία της σχετικής χαλάρωσης της ιμπεριαλιστικής πίεσης στην Κούβα, μας δείχνει ότι συνοδεύεται με όξυνση της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας σε όλη την ήπειρο (Κάρτερ – Νικαράγουα, 1979).

Τα εκλογικά αποτελέσματα στα τέλη του 2015 σε Αργεντινή και Βενεζουέλα, φούντωσαν αυτή την συζήτηση στη Λατινική Αμερική. Όλοι διαισθάνονταν ότι μπαίναμε τότε σε μια περίοδο προπαρασκευής, σε έναν αγώνα δρόμου και προετοιμασίας για μεγαλύτερες συγκρούσεις.

Ο Αύγουστος που πέρασε σηματοδότησε μια επιθετική εκστρατεία της αυτοκρατορίας, ενάντια στη Βενεζουέλα, την Βραζιλία και την Βολιβία με σαφή στόχο την πτώση των κυβερνήσεων αυτών των χωρών. Η σύγκρουση αυτή κορυφώθηκε την 1η Σεπτέμβρη στη Βενεζουέλα με την μετωπική αντιπαράθεση στους δρόμους με φιλοκυβερνητικές και αντικυβερνητικές διαδηλώσεις.

Στη Βραζιλία, οι εξελίξεις ήταν λίγο – πολύ αναμενόμενες. Το κοινοβουλευτικό – δικαστικό πραξικόπημα κατά της προέδρου Ντίλμα Ρούσεφ, ολοκληρώθηκε με την ψηφοφορία στην Γερουσία της χώρας και ο πρώην σύμμαχος της προέδρου και το κόμμα του, ανέλαβαν την προεδρία και την κυβέρνηση της χώρας για το διάστημα που απομένει μέχρι τις επόμενες εκλογές.

Οι παραιτήσεις υπουργών της νέας κυβέρνησης το πρώτο διάστημα, καθώς έβγαινε στη φόρα η εμπλοκή τους σε διαφθορά και μεγάλα οικονομικά σκάνδαλα, έδωσαν τη θέση τους στην περίοδο των καθημερινών διαδηλώσεων, που επιμένουν, μαζικοποιούνται και επεκτείνονται σε όλη τη χώρα.

Η νέα κυβέρνηση αντιμετωπίζει και διεθνή απομόνωση, ιδιαίτερα στη Λατινική Αμερική όπου πολλές χώρες καταδίκασαν το πραξικόπημα, ανάμεσά τους και η Κούβα, ενώ αρκετές χώρες της ALBA ανακάλεσαν τους πρεσβευτές τους.

Η Βραζιλία περνά λοιπόν στην κατηγορία χωρών με καθημερινές διαδηλώσεις αμφισβήτησης της κυβέρνησής τους ή στην καλύτερη περίπτωση της εξασκούμενης αντιλαϊκής πολιτικής της. Το μέλλον το δείχνει η Αργεντινή, όπου η νεοσυντηρητική κυβέρνηση Μάκρι, εν μέσω απεργιών και καταστολής, κατάφερε – μεταξύ άλλων – να χαθούν 200.000 θέσεις εργασίας τους πρώτους 8 μήνες της διακυβέρνησής της.

Στη Βολιβία επιχειρήθηκε το δεύτερο πραξικόπημα από τις ΗΠΑ, μέσω της απεργίας των συνεταιρισμών εξόρυξης (εργολάβων - ανθρακωρύχων), οι οποίοι αντιδρούσαν στον νέο νόμο που επέβαλε φορολογία και δημιουργία συνδικάτων στις ιδιόμορφες επιχειρήσεις τους. Κυρίως όμως, αντιδρούσσαν στην απαγόρευση ανεξέλεγκτης εξόρυξης και στη απαγόρευση συμβάσεων πώλησης του μεταλλεύματος σε ιδιώτες, μεταξύ αυτών, σε ξένα μονοπώλια.

Το πραξικόπημα ήταν επαγγελματικό. Υπήρχε επιτελείο, χρηματοδότηση και επιχειρησιακό σχέδιο. Παγιδεύτηκε με δυναμίτη ένας ολόκληρος λόφος με στόχο να ανατιναχθεί όταν μπει η αστυνομία και να προκαλέσει πάνω από 200 νεκρούς. Δολοφονήθηκε ο υφυπουργός Ροδόλφο Ιγιάνες, όταν πήγε να διαπραγματευτεί με τους συνεταιρισμούς από πλευράς της κυβέρνησης και σκοτώθηκαν επίσης 4 ανθρακωρύχοι, 3 από πυρά της αστυνομίας και 1 όταν του έσκασε δυναμίτης στα χέρια.

Το σχέδιο ήταν να υπάρξουν εκατοντάδες νεκροί (μεταξύ αυτών και μέλη της κυβέρνησης), ώστε να δοθεί η εικόνα γενικευμένης πολύνεκρης εξέγερσης και κατάρρευσης της κυβέρνησης Μοράλες. Το σχέδιο απέτυχε και ένας από τους λόγους αυτής της αποτυχίας, είναι ότι το Συνδικάτο των εργαζόμενων ανθρακωρύχων στα κρατικά ορυχεία, υποστήριξε την κυβέρνηση Μοράλες.

Στη Βενεζουέλα την πρώτη Σεπτέμβρη είχε προκηρυχτεί από την αντιπολίτευση η επιχείρηση “La toma de Caracas” (H Kατάληψη του Καράκας) μέσω μαζικών- παλαιικών διαδηλώσεων που θα έριχναν την κυβέρνηση. Η απάντηση των Τσαβίστας ήταν καταλυτική. Γέμισαν τις πλατείες όλης της χώρας όλη την προηγούμενη εβδομάδα και την 1η Σεπτέμβρη πλημμύρισαν το Καράκας, με μια πραγματικά μεγαλειώδη συγκέντρωση.

Κάποιοι από τους πιο μετριοπαθείς ηγέτες της αντιπολίτευσης δήλωσαν ακόμα και στα ΜΜΕ ότι ο στόχος της επιχείρησης δεν επετεύχθη. Όμως αυτά είναι ψιλά γράμματα για τα ιμπεριαλιστικά μέσα ενημέρωσης, τα οποία αναγκάστηκαν και αυτά να ομολογήσουν ότι η συγκέντρωση του Μαδούρο ήταν εξ ίσου μαζική με αυτήν της αντιπολίτευσης.

Η οποία συγκέντρωση της αντιπολίτευσης υποτίθεται ότι έφτασε το ένα εκατομμύριο κόσμο! Για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος αυτής της γελοιότητας, αρκεί να γνωρίζει κανείς ότι ο πληθυσμός του Καράκας είναι περίπου ο μισός από της Αθήνας.

Ωστόσο, αυτό ήταν η επιφάνεια του σχεδίου πραξικοπήματος. Παραμονές συνελήφθησαν κάποιοι ηγέτες της αντιπολίτευσης με εκρηκτικά και ψηφιακά αρχεία με χάρτες κλπ και σε δασική έκταση κοντά στο προεδρικό μέγαρο πάνοπλη παραστρατιωτική ομάδα 90 ένοπλων με πλήρη εξοπλισμό.

Πέρα από την μαζικότητα των διαδηλώσεων υπέρ της κυβέρνησης, θα πρέπει να ληφθεί υπ όψη, ότι στα πλαίσια της πολιτικής-στρατιωτικής ενότητας, σαν διακριτός πυλώνας εξουσίας συνταγματικά κατοχυρωμένος, υπάρχει η Μπολιβαριάνικη Πολιτοφυλακη (La Milicia Bolivariana) που έχει μονάδες στους χώρους δουλειάς, στα εκπαιδευτικά ιδρύματα και στις εδαφικές ενότητες της χώρας. Σύμφωνα με “καταγγελίες” της δεξιάς, αυτό το σώμα αριθμεί 500.ΟΟΟ μαχητές σε όλη τη χώρα και διαθέτει εγκαταστάσεις και βαρύ οπλισμό.

Η μάχη συνεχίζεται ...

Πηγή:

Comments

Popular posts from this blog

Oct. 7 Reports Implode: Beheaded Babies, NY Times Scandal, & More

Glenn Greenwald    

Πώς ο Γκρίνμπεργκ μπορεί να θάψει το καθεστώς Μητσοτάκη

του system failure    Είναι ξεκάθαρο ότι η αναμφίβολη πρωτοκαθεδρία του καθεστώτος Μητσοτάκη οφείλεται σχεδόν αποκλειστικά σε μια άκρως επιθετική επικοινωνιακή εκστρατεία που είχε καταφέρει μέχρι στιγμής να κρύβει κάτω από το χαλί (τουλάχιστον ως ένα βαθμό) τον αυταρχισμό και τη διαφθορά του καθεστώτος, καθώς και τις καταστροφικές πολιτικές που εφαρμόζει.  Και δεν είναι πλέον μυστικό, ότι ο άνθρωπος-κλειδί πίσω από αυτή την εκστρατεία είναι ο Αμερικανός δημοσιοσχετίστας, Σταν Γκρίνμπεργκ .    Όμως καθώς το καθεστώς επαναπαύθηκε στις δάφνες της νίκης των τελευταίων βουλευτικών εκλογών, τα μεγάλα προβλήματα συνέχισαν να συσσωρεύονται και φάνηκε ότι το καθεστώς είτε δεν ήθελε, είτε δεν μπόρεσε να τα αντιμετωπίσει. Έτσι, είδαμε σε σύντομο χρονικό διάστημα να έρχονται τα πρώτα σημαντικά πλήγματα στην πρωτοκαθεδρία του, μέσα από τα αποτελέσματα των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών. Παρόλα αυτά, η αλαζονεία των καθεστωτικών στελεχών παρέμεινε αμετάβλητη, καθώς θεώρησαν ότι η τραγωδία των Τ

Zionist and US imperialist criminals are about to grab the natural gas off shore Gaza

globinfo freexchange   As the genocide against Palestinians of Gaza is about to be completed with an act of unprecedented brutality by the Zionists and butcher Netanyahu through the bombardment of about 1.4 million civilians in Rafah, it seems that they have already set their next primary goal. Which, in short, is to grab the natural gas resources off shore Gaza, together with their US imperialist buddies whose contribution to the genocide has been undoubtedly critical.     As already reported , in 2007, Hamas came to power and Israel launched an offensive on Gaza Strip, leaving behind 1,400 dead Palestinians, but taking with it the gas fields. Within a year, Israel announced the discovery of the Leviathan natural gas field, which did include Gaza's riches, valued at 453 billion dollars. But Gazans have been denied around 47 billion dollars in revenue. As for Tel Aviv, it's gunning to become a new hub. At that moment in time, that is 2022, Russian oil and gas were sanctioned.

Israel’s Descent Into Madness & the Holocaust Comparison

BreakThrough News   Rania Khalek was joined by Tarik Cyril Amar, a historian from Germany and associate professor at Koc University in Istanbul, to discuss Israel’s descent into genocidal fascism. Prof. Amar addresses whether it’s useful to make Holocaust and Nazi comparisons and the real reason behind the West’s unshakeable loyalty attitude when it comes to Israel’s barbarism.   

Neocon Queen Victoria Nuland Ends Her Reign: Exposing a Catastrophic Career

Glenn Greenwald    

The Shadowy, Intelligence-Linked Group Driving the US Towards War With Iran

"United Against Nuclear Iran does not miss an opportunity to try to bring the United States closer to a military conflict with Iran. And on the other side of the equation, they also have worked very hard to oppose efforts to de-escalate the U.S.-Iran relationship."   by Alan Macleod   Part 7 - A Lesson From History   The history of Iran has been intimately intertwined with the United States since at least 1953 when Washington orchestrated a successful coup against Prime Minister Mohammad Mosaddegh. Mosaddegh had refused U.S. demands to stamp out Communist influences in his country and had nationalized the nation’s oil. The U.S. installed Shah Mohammad Reza Pahlavi as a puppet ruler. An unpopular and authoritarian ruler, the Shah was overthrown in the Revolution of 1979. Since then, it has become a target for regime change, and its nuclear program is something of an obsession in the West. Often orchestrated by UANI officials while they were in government, the U.S. has carried

Το σκάσιμο της φούσκας Μητσοτάκη με νέα επίσημη χρεοκοπία και οριστικό τέλος της μεταπολίτευσης

του system failure   Τα αποτελέσματα των εκλογών της 25ης Ιουνίου ήταν λίγο-πολύ αναμενόμενα όσον αφορά τις πρώτες θέσεις με βάση και τα αποτελέσματα της πρώτης κάλπης του Μαίου. Αν συμπεριλάβουμε και το ποσοστό της αναμενόμενης αποχής, δεν μας έδωσαν κάποια ιδιαίτερη έκπληξη. Αυτό όμως που φαίνεται να αιφνιδίασε ακόμα και το συστημικό κατεστημένο, είναι η είσοδος των δύο υπερσυντηρητικών, ακροδεξιών κομμάτων Νίκη και Σπαρτιάτες, με το τελευταίο να έχει ξεκάθαρες διασυνδέσεις με τον πρώην Χρυσαυγίτη, Ηλία Κασιδιάρη. Παρά τη μεγάλη νίκη Μητσοτάκη, οι μιντιακοί ινστρούχτορες της καθεστωτικής προπαγάνδας εμφανίστηκαν σε γενικές γραμμές "μουδιασμένοι" και αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το συστημικό κατεστημένο (δηλαδή τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα που ελέγχουν και το σύνολο των μεγάλων ΜΜΕ πανελλαδικής εμβέλειας), πέτυχε μόνο έναν από τους τέσσερις μεγάλους στόχους που είχε θέσει εξ'αρχής. Μιλώντας με ποδοσφαιρικούς όρους, ουσιαστικά έχασε με σκορ 3-1.   Ο μεγάλος στόχος πο

Study Finds Media Giants New York Times, CNN, and Fox News Pushing for US War in Yemen

by Alan Macleod  Part 2 - Biased Reporting MintPress conducted a study of four leading American outlets: The New York Times , CNN, Fox News and NBC News. Together, these outlets often set the agenda for the rest of the media system and could be said to be a reasonable representation of the corporate media spectrum as a whole. Using the search term “Yemen” in the Dow Jones Factiva global news database, the fifteen most recent relevant articles from each outlet were read and studied, giving a total sample of 60 articles. All articles were published in January 2024 or December 2023. The study found the media wildly distorted reality, presenting a skewed picture that aided U.S. imperial ambitions. For one, every article in the study (60 out of 60) used the word “Houthis” rather than “Ansar Allah” to describe the movement which took part in the Yemeni Revolution of 2011 and rose up against the government in 2014, taking control of the capital Sanaa, becoming the new de facto government. Ma

The truth about Alexei Navalny

Glenn Greenwald / Dangerous Ideas with Lee Camp / The Hill /  

Israel Carries Out Most Sadistic Massacre, Opens Fire On Gaza Aid Convoy

Richard Medhurst