Αλέξανδρος Ζέρβας
Μέρος 4ο - Τα μαθήματα από το «πάθημα» της Χίλαρι
Όλα αυτά έχουν ιδιαίτερη σημασία αν εξετάσει κανείς με προσοχή το «πάθημα» της Χίλαρι Κλίντον το 2016.
Τότε η υποψήφια των Δημοκρατικών μπορεί μεν να κέρδισε την εμπιστοσύνη ψηφοφόρων ανώτερων τάξεων αλλά και ανώτερης μόρφωσης, αλλά απέτυχε να κινητοποιήσει το μεγαλύτερο μέρος όσων ανήκαν στην εργατική τάξη, και μάλιστα σε περιοχές που μαστίζονταν από την αποβιομηχάνιση αλλά και την ανεργία.
Αξίζει να σημειωθεί ότι μεγάλο μέρος των συγκεκριμένων ψηφοφόρων είχαν στηρίξει την υποψηφιότητα του Μπάρακ Ομπάμα τόσο στις εκλογές του 2008 όσο και σε εκείνες του 2012. Στην προηγούμενη εκλογική μάχη, σύμφωνα με τις αναλύσεις, είτε δεν προσήλθαν στις κάλπες είτε -ακόμη χειρότερα- κινήθηκαν προς την επιλογή Τραμπ, συμβάλλοντας αποφασιστικά στο να κερδίσει αυτός κρίσιμες πολιτείες.
Κάπου λοιπόν, όπως αναφέρουν αρκετοί αναλυτές, έρχεται το βασικό στοίχημα για τους Δημοκρατικούς, οι οποίοι για να καλούνται να κινητοποιήσουν τρεις κατηγορίες ψηφοφόρων ενόψει τη εκλογικής μάχης του Νοέμβρη: όσους δηλαδή είχαν ψηφίσει Ομπάμα κι επέλεξαν την αποχή, εκείνους που άλλαξαν στρατόπεδο ψηφίζοντας Τραμπ αλλά κι αυτούς που δεν έχουν ψηφίσει ποτέ στη ζωή του (είτε πρόκειται για νέους ψηφοφόρους είτε για κάποιους που επέλεγαν συστηματικά την αποχή).
Και στις τρεις παραπάνω κατηγορίες ο Μπέρνι Σάντερς φαίνεται να έχει ξεκάθαρο προβάδισμα έναντι των υπόλοιπων υποψηφίων των Δημοκρατικών.
Πηγή:
Comments
Post a Comment