Ως
«αδιόρθωτο» και «απαίσιο» περιγράφουν
οι New York Times, η New York Herald και το Associated Press
τον ηγέτη της Βενεζουέλας. Ο τελευταίος
«απεχθάνεται τις πιο ιερές αξίες των
πολιτισμένων εθνών», γράφουν τα δυτικά
ΜΜΕ που υποστηρίζουν τον φιλελεύθερο
«επαναστάτη», ο οποίος προσπαθεί να
εξουδετερώσει τον «τύραννο». Ο τελευταίος
είναι ο πλέον μισητός στον δυτικό κόσμο,
το κράτος του, αν και πλούσιο σε πόρους,
είναι υπερχρεωμένο, η διακυβέρνηση της
χώρας διεκδικείται από έναν επαναστάτη
που έχει συγκεντρώσει έναν στρατό και
βαδίζει προς το Καράκας.
Βαγγέλης
Γεωργίου
Μέρος
3ο - Η «κατασκευή» υποχρεώσεων
Οπωσδήποτε
η Βενεζουέλα είχε νομικές και οικονομικές
υποχρεώσεις απέναντι σε ξένα κράτη.
Ωστόσο, αυτές δημιουργήθηκαν και
χρησιμοποιήθηκαν με τέτοιο τρόπο από
τις Μεγάλες Δυνάμεις που οδηγούσαν
ουσιαστικά στην πλήρη υποταγή του
αδύναμου λατινοαμερικανικού κράτους.
Ο ίδιος
ο Βρετανός επιτετραμμένος στο Καράκας
Richard Edwardes είχε ανακαλύψει από τη δεκαετία
του 1860 τον μηχανισμό απάτης που είχαν
στήσει οι συμπατριώτες του, ώστε να
ξεζουμίζουν τη Βενεζουέλα.
Οι
αποζημιώσεις που απαιτούσαν οι
εγκατεστημένοι στη Βενεζουέλα Βρετανοί
υπήκοοι, δήθεν για ζημιές που υπέστησαν
λόγω των προηγούμενων εμφυλίων στη
χώρα, βασίζονταν σε ψεύτικες μαρτυρίες
και αυθαίρετους υπολογισμούς. O δε
Αμερικανός πληρεξούσιος υπουργός
Francis Loomis είχε εμπλακεί στην περίοδο
1897-1901 σε τέτοιες σκανδαλώδεις συμφωνίες,
όπως αποκάλυψε ο διάδοχός του. Ο καθηγητής
Kelvin Singh περιγράφει πώς γινόταν.
Ο
Τσιπριάνο Κάστρο ήθελε να βάλει τέλος
σε όλη αυτή την αρπαγή. Γι΄αυτό λοιπόν
επανέφερε έναν παλαιότερο νόμο που
αρνούνταν τη διαμεσολάβηση των ξένων
πρεσβειών σε τέτοιου είδους διευθετήσεις.
Τις παρέπεμπε κατευθείαν στη Δικαιοσύνη.
Και
όλα αυτά πριν ακόμα ανακαλυφθεί πετρέλαιο
στη Βενεζουέλα, οπότε γίνεται αντιληπτό
τι είδους πετρελαϊκή δημοκρατία θα
έφερναν οι φιλελεύθεροι της Δύσης στην
πολύπαθη λατινοαμερικανική χώρα.
Πηγή:
Comments
Post a Comment