Μητσοτάκης όπως Μάκρι: οι νεοφιλελεύθεροι ταλιμπάν της δεξιάς ετοιμάζουν την επιστροφή της συμμορίας του ΔΝΤ
Η
συμμορία του ΔΝΤ είναι έτοιμη να
επιστρέψει στην Ελλάδα με κυβέρνηση
Μητσοτάκη. Η νεοφιλελεύθερη δεξιά είναι
αδύνατον να κρύψει την τυφλή της προσήλωση
στο νεοφιλελεύθερο δόγμα και τα στελέχη
της ΝΔ φροντίζουν να το επιβεβαιώνουν
όπου σταθούν και όπου βρεθούν.
Αποκορύφωμα
επιβεβαίωσης αυτής της τυφλής πίστης
υπήρξε το νεοφιλελεύθερο πρελούδιο
Μητσοτάκη από τη φετινή ΔΕΘ που μας
προϊδεάζει για το τι μας περιμένει στη
συνέχεια με μια αυτοδύναμη κυβέρνηση
ΝΔ.
Το
έργο το έχουμε ξαναδεί στην Αργεντινή.
Όπως πολύ εύστοχα αναλύει
ο Άρης Χατζηστεφάνου:
Σύμφωνα
με την επικρατούσα αφήγηση, όταν κυβερνούν
αντιδραστικές, νεοφιλελεύθερες
κυβερνήσεις, οι οικονομικές κρίσεις
που ξεσπούν οφείλονται στην θητεία
προηγούμενων πολιτικών, οι οποίοι έλαβαν
φιλολαϊκά μέτρα. Αντίθετα όταν η χώρα
γνωρίζει τρομακτικούς ρυθμούς ανάπτυξης
και εκατομμύρια άνθρωποι ανασύρονται
από την απόλυτη φτώχεια (ακριβώς γιατί
ορισμένοι αγνόησαν την οικονομική
ορθοδοξία), τα εύσημα πρέπει να αποδοθούν
στον νεοφιλελευθερισμό και σε διεθνείς
οργανισμούς όπως το ΔΝΤ.
Αυτή
ακριβώς την πρακτική που κάνει το άσπρο
μαύρο επιχειρούν να εφαρμόσουν και
σήμερα στην Αργεντινή καθώς το εθνικό
νόμισμα έχει χάσει το 50% της αξίας του
από την αρχή του έτους και οι μαζικές
διαδηλώσεις απειλούν να μετατραπούν
σε πραγματική κοινωνική έκρηξη. Για
τους πολίτες η κρίση μετριέται ήδη σε
75.000 απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων,
κλείσιμο δέκα υπουργείων και ανελέητα
μέτρα λιτότητας. Το υπουργείο οικονομικών
έχει ανεβάσει τα επιτόκια στο 60% το
υψηλότερο ποσοστό στον κόσμο ενώ τα
στελέχη της κεντρικής τράπεζας θυμίζουν
μηχανικούς ατμόπλοιου που ρίχνουν στη
φωτιά δισεκατομμύρια δολάρια για να
σταματήσουν την κατρακύλα του πέσο.
Όπως
εξηγούσε πρόσφατα ο οικονομολόγος Μάρκ
Βάισμπροτ το μεγάλο λάθος του Μαουρίσιο
Μάκρι ήταν ο πολύ μεγάλος εξωτερικός
δανεισμός, τον οποίο θα μπορούσε να είχε
αποφύγει με εσωτερικό δανεισμό.
Σε
αντίθεση με ό,τι παπαγαλίζουν
νεοφιλελεύθεροι αναλυτές στην Ελλάδα
και όλο τον κόσμο, ο Βάισμπροτ εξηγεί
ότι προηγούμενη κυβέρνηση της Κριστίνα
Κίρχνερ άφησε ένα ιδιαίτερα χαμηλό
εξωτερικό χρέος αναλογικά με το μέγεθος
της εθνικής οικονομίας. Ο Μάκρι αύξησε
το δανεισμό της κεντρικής κυβέρνησης
από τα 63 στα 140 δισεκατομμύρια δολάρια.
Και ύστερα ήρθε η καταστροφή που κανένας
δεν περίμενε… τόσο γρήγορα.
Το
πρόβλημα της Αργεντινής είναι ότι
καλώντας το ΔΝΤ να δώσει «λύση» στα
προβλήματα που προκλήθηκαν από ενδογενείς
και εξωγενείς παράγοντες εισήλθε και
πάλι στον ίδιο φαύλο κύκλο που οδήγησε
στην κοινωνική έκρηξη του 2001. Με την
πρόσφατη εμπειρία των χωρών της ευρωζώνης
ακόμη και οι επενδυτές και οι σπεκουλαδόροι
του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού
συστήματος γνωρίζουν ότι οι παρεμβάσεις
του ΔΝΤ δεν καταστρέφουν απλώς ολόκληρες
κοινωνίες (γεγονός που τους αφήνει
παγερά αδιάφορους) αλλά και την ικανότητα
των χωρών να αποπληρώσουν τα χρέη τους.
Το
ακόμη πιο παρανοϊκό της υπόθεσης όμως
είναι ότι οι νεοφιλελεύθεροι μουτζαχεντίν
εξακολουθούν ακόμη να επιρρίπτουν
ευθύνες στη διακυβέρνηση της οικογένειας
Κίρχνερ, στα χρόνια της οποίας η Αργεντινή
γνώρισε την μεγαλύτερη ανάπτυξη στη
Λατινική Αμερική και μια από τις
ισχυρότερες στον πλανήτη.
Ακόμη
και στα τελευταία δύσκολα χρόνια της
προεδρίας Κίρχνερ, όταν η χώρα δέχθηκε
συντονισμένη επίθεση κερδοσκοπικών
ταμείων που δρούσαν με τις πλάτες της
Ουάσιγκτον, η χώρα βρισκόταν σε ασύλληπτα
καλύτερη κατάσταση από αυτή που είχε
δημιουργήσει η πολιτική του ΔΝΤ μέχρι
το 2001. H Κιρχνερ πλήρωσε τον ερασιτεχνισμό
της στάσης πληρωμών και το γεγονός ότι
το χρέος πέρασε στο αμερικανικό δίκαιο
επιτρέποντας σε δικαστές στις ΗΠΑ να
λειτουργούν σαν τιμωροί-εκτελεστές
μιας ολόκληρης χώρας. Ακόμη και έτσι
όμως η κατάσταση που άφησε μπορεί να
χαρακτηριστεί ρόδινη σε σχέση με το
χάος που φέρνουν οι νεοφιλελεύθερες
επιλογές του Μάκρι.
Οι
νεοφιλελεύθεροι ταλιμπάν της Μητσοτακικής
δεξιάς ετοιμάζονται να εφαρμόσουν το
ίδιο κόλπο. Αφού έρθουν στην εξουσία
και συνεχίσουν τις γνωστές καταστροφικές
πολιτικές, θα 'αναγκαστούν' να ξανακαλέσουν
τη συμμορία του ΔΝΤ και τα όργανα του
Ευρωπαϊκού νεοφιλελεύθερου ιερατείου.
Φυσικά θα ρίξουν όλο το φταίξιμο στην
κυβέρνηση Τσίπρα, διαγράφοντας ως δια
μαγείας την διακυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου
και τη χρεοκοπία της χώρας από τη
γαλαζοπράσινη λαίλαπα.
Όπως
γράφει
ο Κωνσταντίνος Ταχτσίδης:
Φέτος,
αφού, παρά τις διαψεύσεις, επιβεβαίωσε
πως το "ασφαλιστικό" του δικτάτορα
Πινοσέτ στη Χιλή, εντάσσεται στο επίσημο
πρόγραμμα της ΝΔ... το "μενού" για
κανιβάλους που παρουσίασε ο Κυριάκος
Μητσοτάκης, είχε ακόμα περισσότερο
ανθρώπινο κρέας.
Δεν
είναι μόνο ότι έχει "ξεπατικώσει"
όλες τις αποτυχημένες νεοφιλελεύθερες
πολιτικές των τελευταίων τεσσάρων
δεκαετιών. Είναι κυρίως ότι με αυτό
ακριβώς το πρόγραμμα, ο "φιλελεύθερος"
Μητσοτάκης της Αργεντινής, ο Μαουρίσιο
Μάκρι, πτώχευσε πριν λίγες εβδομάδες
τη χώρα του και αυτή επιστρέφει στην
αγκαλιά του ΔΝΤ.
Εδώ,
να κάνουμε μια παρένθεση και για να μην
είμαστε άδικοι, να πούμε πως ουδέποτε
η ηγετική ομάδα της ΝΔ έκρυψε πως
συμμερίζεται την πλειονότητα των απόψεων
του ΔΝΤ για το πως πρέπει να λειτουργεί
η οικονομία και η εργασιακή αγορά. To
αντίθετο. Πολλές φορές, μάλιστα, ξεπερνούν
ακόμα και τις προσδοκίες του ΔΤΝ.
Ένα
μόνο δείγμα της τυφλής προσήλωσης της
ΝΔ στη νεοφιλελεύθερη ατζέντα αποτελεί
η εμμονή των στελεχών της στην προώθηση
της ιδιωτικής εκπαίδευσης. Μπορούμε να
δούμε τη σημερινή κατάσταση στην άκρως
νεοφιλελεύθερη Αμερική, για να καταλάβουμε
το βαθμό αποτυχίας του ιδιωτικού μοντέλου
στα πανεπιστήμια. Ένα από τα μεγαλύτερα
προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η
Αμερικανική νεολαία είναι τα φοιτητικά
χρέη. Πολλοί μάλιστα μιλούν για την
επόμενη μεγάλη φούσκα που είναι έτοιμη
να σκάσει και που μπορεί να αποδειχθεί
πολύ χειρότερη από τη φούσκα των
στεγαστικών δανείων που συμπαρέσυρε
την παγκόσμια οικονομία το 2008.
Η
επιβολή του μοντέλου της ελεύθερης
αγοράς στην ανώτατη εκπαίδευση, σε
συνδυασμό με ορισμένες ραγδαίες
τεχνολογικές εξελίξεις στην αγορά
εργασίας, δημιούργησε μια ολόκληρη
γενιά ανέργων με πανεπιστημιακού
επιπέδου γνώσεις, οι οποίοι δυσκολεύονται
όλο και πιο πολύ να βρουν δουλειά ανάλογη
των προσόντων και δεξιοτήτων τους. Στην
Αμερική τους αποκαλούν πλέον 'hyper-educated
poor'.
Το όλο
και πιο σαθρό αυτό σύστημα βασίζεται
αποκλειστικά στο κυνήγι του κέρδους.
Τα πανεπιστήμια επιδιώκουν όλο και
περισσότερους εισακτέους για να
μεγιστοποιήσουν τα κέρδη από τα πανάκριβα
δίδακτρα. Η ρημαγμένη από την κρίση
μεσαία τάξη δεν μπορεί να ανταποκριθεί
στο τεράστιο κόστος των σπουδών και
στρέφεται στον τραπεζικό δανεισμό. Οι
τραπεζίτες με τη σειρά τους έχουν βρει
ακόμα έναν τρόπο να μεγιστοποιήσουν τα
κέρδη τους μέσα από την τεράστια φούσκα
των φοιτητικών δανείων.
Τελικά,
το σύστημα παράγει απόφοιτους οι οποίοι
όχι μόνο δεινοπαθούν για χρόνια έχοντας
στην πλάτη τους το δυσβάσταχτο βάρος
του φοιτητικού τους δανείου, αλλά,
επιιπλέον, δυσκολεύονται όλο και
περισσότερο να βρουν δουλειά στις
μεγάλες Αμερικανικές εταιρίες. Και αυτό
γιατί η εκρηκτική ώθηση που βιώνει ο
τομέας της τεχνητής νοημοσύνης, επιτρέπει
στις εταιρίες να αυτοματοποιούν ακόμα
και εκείνες τις παραγωγικές διαδικασίες
στις οποίες απαιτείται υψηλή εξειδίκευση
και πανεπιστημιακού επιπέδου γνώση.
Όλος
ο κύκλος λειτουργεί με όρους μεγιστοποίησης
του κέρδους. Αλλά τα αφηγήματα της
κυρίαρχης ιδεολογίας έχουν καταφέρει
να πείσουν τους περισσότερους Αμερικανούς
ότι είναι δικό τους το φταίξιμο που δεν
μπορούν να βρουν δουλειά. Στην
πραγματικότητα, οι πολιτικοί που έχουν
εξαγοραστεί από τα λόμπι επιβάλουν το
αποτυχημένο μοντέλο της ιδιωτικοποίησης
σε κάθε τομέα (και όχι μόνο στην παιδεία),
γιατί απλά οι πλούσιοι δωρητές των
εκλογικών τους εκστρατειών κερδίζουν
δισεκατομμύρια από αυτό το μοντέλο.
Ένας
είναι, λοιπόν, ο μοναδικός στόχος της
νεοφιλελεύθερης δεξιάς και των απανταχού
ομοϊδεατών της: η εξυπηρέτηση συγκεκριμένων
ιδιωτικών συμφερόντων με οποιοδήποτε
κόστος και σε βάρος της πλειοψηφίας.
Comments
Post a Comment