Skip to main content

Ο Τραμπ, η παγκοσμιοποίηση και η Αριστερά

Μύθοι και πραγματικότητες για την πολιτική του νέου Αμερικανού προέδρου

του Πέτρου Παπακωνσταντίνου

Η παρθενική, προεδρική ομιλία του Ντόναλντ Τραμπ μεταφράστηκε από μεγάλη μερίδα διεθνών αναλυτών ως επικήδειος της παγκοσμιοποίησης και αναγγελία μιας νέας εποχής επιστροφής στον ανταγωνισμό κυρίαρχων εθνών- κρατών. Πρόκειται για απλουστευτική ανάλυση, η οποία καταλήγει σε άκρως αποπροσανατολιστικά πολιτικά συμπεράσματα.

Ο 45ος πρόεδρος των ΗΠΑ δήλωσε ότι η θεμελιώδης κατευθυντήρια γραμμή της οικονομικής και εξωτερικής πολιτικής του θα είναι “να βάλει την Αμερική στην πρώτη γραμμή”, υποστηρίζοντας ότι “επί δεκαετίες πλουτίζαμε τις ξένες βιομηχανίες σε βάρος των αμερικανικών” και ότι “κάναμε άλλες χώρες πλούσιες, ενώ ο πλούτος, η ισχύς και η αυτοπεποίθηση εξαφανίζονταν από τον αμερικανικό ορίζοντα”. Εδώ η εθνικιστική δημαγωγία περισσεύει. Θα ήταν ακραία αφέλεια να πιστέψει κανείς ότι ο Τραμπ είναι ο πρώτος μεταπολεμικός πρόεδρος των ΗΠΑ που βάζει “την Αμερική πρώτη”, λες και οι προκάτοχοί του την έβαζαν δεύτερη. Η μακροημέρευση της αμερικανικής ηγεμονίας- στη Δύση, μέχρι το 1990 και σε όλο τον κόσμο στη συνέχεια- ήταν η βασική προτεραιότητα όλων των αμερικανικών κυβερνήσεων.

Στο οικονομικό πεδίο, η εκτίμηση ότι η παγκοσμιοποίηση ωφέλησε τους ανταγωνιστές της Αμερικής (πρώτα απ’ όλα την Κίνα και τη Γερμανία, που κυρίως στοχοποιούνται από τον Τραμπ) σε βάρος της υπερδύναμης είναι εξίσου ανεδαφική. Το απλοϊκό σχήμα του Τραμπ είναι ότι παγκοσμιοποίηση σημαίνει να φεύγουν βιομηχανίες από την Αμερική και να πηγαίνουν στην Κίνα και το Μεξικό, “πλουτίζοντας” αυτές τις χώρες σε βάρος των ΗΠΑ. Η πραγματικότητα είναι, όμως, πολύ διαφορετική.

Ας πάρουμε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα, την ιστορία του iphone, που αντιστοιχεί περίπου στη μισή αγορά των smartphones, από τα πλέον εμβληματικά προϊόντα της λεγόμενης “Νέας Οικονομίας”. Το iphone είναι προϊόν της Apple, της μεγαλύτερης πολυεθνικής στον τομέα της Πληροφορικής. Η εταιρεία έχει τα κεντρικά της γραφεία και το τμήμα έρευνας και ανάπτυξης στην Κοιλάδα του Πυριτίου (Silicon Valley), στην Καλιφόρνια, όπου σχεδιάζονται και ελέγχονται τα νέα προϊόντα.

Η συναρμολόγηση- παραγωγή του iphone γίνεται στην Κίνα, κυρίως από τη βιομηχανία Foxconn, που έχει την έδρα της στην Ταϊβάν. Οι άθλιες συνθήκες υπερεκμετάλλευσης της εργασίας στην Foxconn, αντίστοιχες της εποχής “πρωταρχικής συσσώρευσης του κεφαλαίου” στην Ευρώπη, ήρθαν στο φως το 2010, με τις 14 αυτοκτονίες Κινέζων εργατών που κατασκεύαζαν τα iphones στο Σεντζέν της “κομμουνιστικής” Κίνας. Η Apple καρπώνεται το μεγαλύτερο μέρος της υπεραξίας που παράγουν οι Κινέζοι εργάτες, αφήνοντας μόνο ένα μικρό μέρος στους Κινέζους καπιταλιστές. Το ποσοστό κέρδους (προ φόρων) του iphone φτάνει το εξωφρενικό 40%, έναντι 10-15% περίπου των ανταγωνιστών της. Μέσω των θυγατρικών της σε φορολογικούς παραδείσους σε Ιρλανδία, Ολλανδία, Λουξεμβούργο και τις βρετανικές Νήσους της Παρθένου, απαλλάσσεται από το μεγαλύτερο μέρος των φορολογικών της υποχρεώσεων.

Υπό αυτό το πρίσμα το iphone, αυτή η μικρή, κομψή και πολυδύναμη συσκευή που στάζει αόρατο αίμα, συμπυκνώνει τις βασικές κοινωνικές και διεθνείς σχέσεις της λεγόμενης “παγκοσμιοποίησης”. Φαντάζεται κανείς ότι ο Ντόναλντ Τραμπ θα εκβιάσει την Apple να αποσυρθεί από την Κίνα και να ανοίξει κατασκευαστικές βιομηχανίες στις ΗΠΑ ή ότι θα της απαγορέψει να λειτουργεί θυγατρικές της σε φορολογικούς παραδείσους (ένας από τους οποίους είναι και η αμερικανική Πολιτεία του Ντελαγουέαρ); Μα αυτό θα σήμαινε, με τα σημερινά δεδομένα, ότι μέσα σε λίγους μήνες η Apple θα έχανε τεράστιο μέρος του μεριδίου της στην παγκόσμια αγορά σε βάρος των ανταγωνιστών της, όπως η Samsung, η LG και η Motorola.

Το συγκεκριμένο παράδειγμα μας φέρνει αντιμέτωπους με ένα κομβικό, για την Αριστερά, αναλυτικό πρόβλημα, σχετικά με τη φύση της “παγκοσμιοποίησης”. Η κατεστημένη, αστική σκέψη ταλαντεύεται ανάμεσα σε δύο πόλους. Ο πρώτος, και τουλάχιστον μέχρι χθες ηγεμονικός, βλέπει το τρίγωνο “παγκοσμιοποίηση- χρηματοποίηση- νεοφιλελευθερισμός” (δηλαδή, βασικές πλευρές του σύγχρονου, ολοκληρωτικού καπιταλισμού) ως μη αναστρέψιμη οικονομική νομοτέλεια και καταδικάζει όλους όσοι το αμφισβητούν περίπου ως σύγχρονους Λουδίτες, ή εμμονικούς οπαδούς της “θεωρίας” της επίπεδης Γης.

Ο δεύτερος, πιο “αιρετικός” αλλά ανερχόμενος, βλέπει το φαινόμενο αποκλειστικά ως αποτέλεσμα πολιτικών επιλογών, οι οποίες μπορούν εύκολα και γρήγορα να αναιρεθούν από πιο “εθνοκεντρικές” κυβερνήσεις. Και οι δύο αποπροσανατολίζουν και βλάπτουν τις λαϊκές προσδοκίες, αν και όχι με τον ίδιο τρόπο. Ούτε ο “οικονομισμός” που διαγράφει τον πολιτικό παράγοντα και την πάλη των τάξεων, ούτε ο πολιτικός βολονταρισμός, που αφαιρείται από τις “μοριακές” διεργασίες στο παγκόσμιο πλέγμα του κεφαλαίου, οδηγούν σε γόνιμα, για τα εργατικά συμφέροντα, συμπεράσματα. Μόνο η διαλεκτική θεώρηση και σύνθεση των οικονομικών και πολιτικών παραγόντων μπορεί να πετύχει κάτι τέτοιο.

Είναι αλήθεια ότι και σε προηγούμενες φάσεις του καπιταλισμού (για παράδειγμα, στην περίοδο που προηγήθηκε της Μεγάλης Ύφεσης της δεκαετίας του 1930), η διεθνοποίηση της οικονομίας γνώρισε αλματώδη ανάπτυξη στο εμπόριο και τις εξαγωγές κεφαλαίων, για να δώσει τη θέση της σε μια περίοδο εμπορικών και όχι μόνο πολέμων. Ωστόσο η σύγχρονη “παγκοσμιοποίηση” έχει ποιοτικά βαθύτερα χαρακτηριστικά, που είναι αφάνταστα πιο δύσκολο να αναιρεθούν. Μάλιστα, η αναίρεση ορισμένων από αυτά δεν θα ήταν προοδευτική, αλλά σαφώς αντιδραστική εξέλιξη.

Το Ίντερνετ αντιπροσωπεύει την πρώτη, πραγματικά παγκόσμια παραγωγική δύναμη (και τί δύναμη!) στην ιστορία της ανθρωπότητας, έξω από τον έλεγχο οποιουδήποτε έθνους- κράτους, ακόμη και των ισχυρότερων. Η διεθνοποίηση της ίδιας της παραγωγής έχει ξεπεράσει ποιοτικά το πλαίσιο των εξαγωγών κεφαλαίων ή την απλή ύπαρξη πολυεθνικών εταιρειών. Το κεντρικό χαρακτηριστικό της σήμερα είναι η διαμόρφωση πολυεθνικών παραγωγικών αλυσίδων, όπου η παραγωγή του προϊόντος (δηλαδή, της αξίας και της υπεραξίας) συνίσταται σε μια τεμαχισμένη, διεθνή διαδικασία, που μπορεί να ξεκινάει από τη Σίλικον Βάλεϊ για να φτάσει στο Σεντζέν, έχοντας περάσει από καμιά εικοσαριά χώρες.

Ασφαλώς, οι πολιτικές επιλογές, κυρίως των μεγαλύτερων ιμπεριαλιστικών κρατών, παίζουν καθοριστικό ρόλο στον ταξικό χαρακτήρα, τις κοινωνικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις της οικονομικής διεθνοποίησης, όπως και στις ιεραρχικές σχέσεις που επιβάλλονται σε βάρος των πιο αδύναμων εθνών- κρατών. Γεγονός παραμένει ότι αυτό το σύγχρονο διεθνές πλέγμα δεν μπορεί να “επανεθνικοποιηθεί” με απλά πολιτικά διατάγματα. Άλλωστε ουδείς θα μπορούσε να φανταστεί ότι η κυβέρνηση που έφτιαξε ο Ντόναλντ Τραμπ προορίζεται για κάτι τέτοιο, όταν διευθυντικά στελέχη της Goldman Sachs και αρπακτικού fund της Wall Street, οι Στίβεν Μινιούκιν και Γουίλμπουρ Ρος αντίστοιχα, ανέλαβαν τα κρίσιμα υπουργεία Οικονομικών και Εμπορίου.

Εκείνο που επιδιώκει ο Τραμπ και οι μονοπωλιακοί κύκλοι που τον στηρίζουν δεν είναι το ξήλωμα της “παγκοσμιοποίησης”, αλλά η επαναδιαπραγμάτευση των όρων της, προς όφελος του αμερικανικού κεφαλαίου. Κάτι ανάλογο με την επαναδιαπραγμάτευση που πέτυχε ο Ρίγκαν, στη δεκαετία του 1980, σε βάρος της Ιαπωνίας και της Δυτικής Ευρώπης, με τη Συμφωνία της Πλάζα. Στο πλαίσιο αυτής της επαναδιαπραγμάτευσης όντως ενδιαφέρεται για μια ορισμένη αναστύλωση της βιομηχανικής παραγωγής στο εσωτερικό των ΗΠΑ, όπως και για την αναστύλωση των φθαρμένων υποδομών τους, ώστε η ανάπτυξη του αμερικανικού καπιταλισμού να γίνει πιο ευσταθής και “υγιής”. Θα το επιδιώξει, όμως, με μια ταυτόχρονη πολιτική… κινεζοποίησης της αμερικανικής εργατικής δύναμης, για την οποία προδιαθέτει ήδη η πρώτη πράξη της προεδρίας του, η έναρξη αποδόμησης της μεταρρύθμισης Ομπάμα στο σύστημα υγείας.

Για την Αριστερά, η σύγκρουση με τον ολοκληρωτικό καπιταλισμό της παγκοσμιοποίησης, της χρηματοποίησης και του νεοφιλελευθερισμού δεν προϋποθέτει απόσυρση από τον παγκόσμιο καταμερισμό εργασίας και φαντασιακή αναδίπλωση στο “ιγκλού” του μικρού μας έθνους- κράτους. Ασφαλώς, για κάθε λαό, και ειδικά για τον ελληνικό λαό που υποφέρει από τον ζυγό του χρέους και της Μνημονιακής επιτροπείας, η αποκατάσταση της δημοκρατικής, εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας αποτελεί την πρώτη προϋπόθεση για κάθε βήμα κοινωνικής αλλαγής. Όχι όμως με μια ανεδαφική λογική οικονομικής αυτάρκειας ή, ακόμη χειρότερα, εμπορικών πολέμων με άλλες χώρες, αλλά ενταγμένη σε μια στρατηγική ισότιμης οικονομικής συνεργασίας ανάμεσα σε ελεύθερα έθνη κυρίαρχων λαών.

Πηγή:

Comments

Popular posts from this blog

Oct. 7 Reports Implode: Beheaded Babies, NY Times Scandal, & More

Glenn Greenwald    

Πώς ο Γκρίνμπεργκ μπορεί να θάψει το καθεστώς Μητσοτάκη

του system failure    Είναι ξεκάθαρο ότι η αναμφίβολη πρωτοκαθεδρία του καθεστώτος Μητσοτάκη οφείλεται σχεδόν αποκλειστικά σε μια άκρως επιθετική επικοινωνιακή εκστρατεία που είχε καταφέρει μέχρι στιγμής να κρύβει κάτω από το χαλί (τουλάχιστον ως ένα βαθμό) τον αυταρχισμό και τη διαφθορά του καθεστώτος, καθώς και τις καταστροφικές πολιτικές που εφαρμόζει.  Και δεν είναι πλέον μυστικό, ότι ο άνθρωπος-κλειδί πίσω από αυτή την εκστρατεία είναι ο Αμερικανός δημοσιοσχετίστας, Σταν Γκρίνμπεργκ .    Όμως καθώς το καθεστώς επαναπαύθηκε στις δάφνες της νίκης των τελευταίων βουλευτικών εκλογών, τα μεγάλα προβλήματα συνέχισαν να συσσωρεύονται και φάνηκε ότι το καθεστώς είτε δεν ήθελε, είτε δεν μπόρεσε να τα αντιμετωπίσει. Έτσι, είδαμε σε σύντομο χρονικό διάστημα να έρχονται τα πρώτα σημαντικά πλήγματα στην πρωτοκαθεδρία του, μέσα από τα αποτελέσματα των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών. Παρόλα αυτά, η αλαζονεία των καθεστωτικών στελεχών παρέμεινε αμετάβλητη, καθώς θεώρησαν ότι η τραγωδία των Τ

Zionist and US imperialist criminals are about to grab the natural gas off shore Gaza

globinfo freexchange   As the genocide against Palestinians of Gaza is about to be completed with an act of unprecedented brutality by the Zionists and butcher Netanyahu through the bombardment of about 1.4 million civilians in Rafah, it seems that they have already set their next primary goal. Which, in short, is to grab the natural gas resources off shore Gaza, together with their US imperialist buddies whose contribution to the genocide has been undoubtedly critical.     As already reported , in 2007, Hamas came to power and Israel launched an offensive on Gaza Strip, leaving behind 1,400 dead Palestinians, but taking with it the gas fields. Within a year, Israel announced the discovery of the Leviathan natural gas field, which did include Gaza's riches, valued at 453 billion dollars. But Gazans have been denied around 47 billion dollars in revenue. As for Tel Aviv, it's gunning to become a new hub. At that moment in time, that is 2022, Russian oil and gas were sanctioned.

Israel’s Descent Into Madness & the Holocaust Comparison

BreakThrough News   Rania Khalek was joined by Tarik Cyril Amar, a historian from Germany and associate professor at Koc University in Istanbul, to discuss Israel’s descent into genocidal fascism. Prof. Amar addresses whether it’s useful to make Holocaust and Nazi comparisons and the real reason behind the West’s unshakeable loyalty attitude when it comes to Israel’s barbarism.   

Neocon Queen Victoria Nuland Ends Her Reign: Exposing a Catastrophic Career

Glenn Greenwald    

The Shadowy, Intelligence-Linked Group Driving the US Towards War With Iran

"United Against Nuclear Iran does not miss an opportunity to try to bring the United States closer to a military conflict with Iran. And on the other side of the equation, they also have worked very hard to oppose efforts to de-escalate the U.S.-Iran relationship."   by Alan Macleod   Part 7 - A Lesson From History   The history of Iran has been intimately intertwined with the United States since at least 1953 when Washington orchestrated a successful coup against Prime Minister Mohammad Mosaddegh. Mosaddegh had refused U.S. demands to stamp out Communist influences in his country and had nationalized the nation’s oil. The U.S. installed Shah Mohammad Reza Pahlavi as a puppet ruler. An unpopular and authoritarian ruler, the Shah was overthrown in the Revolution of 1979. Since then, it has become a target for regime change, and its nuclear program is something of an obsession in the West. Often orchestrated by UANI officials while they were in government, the U.S. has carried

Το σκάσιμο της φούσκας Μητσοτάκη με νέα επίσημη χρεοκοπία και οριστικό τέλος της μεταπολίτευσης

του system failure   Τα αποτελέσματα των εκλογών της 25ης Ιουνίου ήταν λίγο-πολύ αναμενόμενα όσον αφορά τις πρώτες θέσεις με βάση και τα αποτελέσματα της πρώτης κάλπης του Μαίου. Αν συμπεριλάβουμε και το ποσοστό της αναμενόμενης αποχής, δεν μας έδωσαν κάποια ιδιαίτερη έκπληξη. Αυτό όμως που φαίνεται να αιφνιδίασε ακόμα και το συστημικό κατεστημένο, είναι η είσοδος των δύο υπερσυντηρητικών, ακροδεξιών κομμάτων Νίκη και Σπαρτιάτες, με το τελευταίο να έχει ξεκάθαρες διασυνδέσεις με τον πρώην Χρυσαυγίτη, Ηλία Κασιδιάρη. Παρά τη μεγάλη νίκη Μητσοτάκη, οι μιντιακοί ινστρούχτορες της καθεστωτικής προπαγάνδας εμφανίστηκαν σε γενικές γραμμές "μουδιασμένοι" και αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το συστημικό κατεστημένο (δηλαδή τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα που ελέγχουν και το σύνολο των μεγάλων ΜΜΕ πανελλαδικής εμβέλειας), πέτυχε μόνο έναν από τους τέσσερις μεγάλους στόχους που είχε θέσει εξ'αρχής. Μιλώντας με ποδοσφαιρικούς όρους, ουσιαστικά έχασε με σκορ 3-1.   Ο μεγάλος στόχος πο

Study Finds Media Giants New York Times, CNN, and Fox News Pushing for US War in Yemen

by Alan Macleod  Part 2 - Biased Reporting MintPress conducted a study of four leading American outlets: The New York Times , CNN, Fox News and NBC News. Together, these outlets often set the agenda for the rest of the media system and could be said to be a reasonable representation of the corporate media spectrum as a whole. Using the search term “Yemen” in the Dow Jones Factiva global news database, the fifteen most recent relevant articles from each outlet were read and studied, giving a total sample of 60 articles. All articles were published in January 2024 or December 2023. The study found the media wildly distorted reality, presenting a skewed picture that aided U.S. imperial ambitions. For one, every article in the study (60 out of 60) used the word “Houthis” rather than “Ansar Allah” to describe the movement which took part in the Yemeni Revolution of 2011 and rose up against the government in 2014, taking control of the capital Sanaa, becoming the new de facto government. Ma

The truth about Alexei Navalny

Glenn Greenwald / Dangerous Ideas with Lee Camp / The Hill /  

Top German military commanders plan direct attacks on Russia

by Johannes Stern  Top German generals and the German government are discussing in concrete terms how “Taurus” cruise missiles can be delivered to Ukraine and used against Russian targets. This emerged from an approximately 30-minute conversation on February 19, which was reportedly intercepted by Russian intelligence and published over the weekend by the Russian news channel RT. The conversation involved Air Force Inspector Ingo Gerhartz, Head of Operations and Exercises in the Luftwaffe Command Frank Gräfe and two lieutenant colonels of the Bundeswehr (armed forces) Space Command named Fenske and Florstedt. According to their own statements, the military commanders met to prepare a meeting with Defense Minister Boris Pistorius (Social Democrats, SPD) and to discuss with him whether and how the Taurus can be delivered to Kiev and used against the nuclear-armed power Russia. Pistorius wanted to “ get really deep into Taurus, ” Gerhartz began the conversation. He leaves no doubt that he